همانطور که نمی خواهیم تنهایمان بگذارند پس تنهایشان نگذاریم

فارغ از هرگونه اختلاف نظر و سلیقه ای، و تنها به خاطر حمایت از کسانی که از ما حمایت کرده اند با هر پیشینه ای و هر ایدئولوژی و مکتبی که داشته اند، به خاطر سازش نکردن و پا پس نگذاشتنشان و کنار ما بودنشان، به خاطر سبز بودنشان، به خاطر حقوق شهروندیی که نتنها از ایشان که از تک تک ما دریغ شده، حقوقی که برای آن به پا خواسته ایم.

به خاطر خودمان هم که شده نباید این دو عزیز را تنها بگذاریم.

حتی اگر به رهبری جنبش قبولشان نداشته باشیم، سبز که هستند و همراه ما که بوده اند. همانطور که سهراب بود، ندا و ترانه بودند، صانع و محمد هم،

حتی اگر از گذشته ایشان دلگیر باشیم، اکنونشان که سبز بود،

حتی اگر از عقایدشان ناخشنود باشیم و از تکرار برخی از عبارات بیزار؛  آزادی را که بارها در کنار ما فریاد زدند،

حتی اگر برای آزادی فریاد می زنیم اکنون انسان دیگری در بند است،

حتی اگر برای حقوق شهروندی می جنگیم اکنون چیزی از آن باقی نگذاشته اند و جنایتی دیگر در راه است،

حتی اگر نه برای جنبش سبز که برای ایران وایرانی می جنگیم اکنون ایرانی دیگری را با خود برده اند

حتی اگر ...  

همانطور که نمی خواهیم تنهایمان بگذارند پس تنهایشان نگذاریم.